→ Kronika Klubu autorstwa Tomasza Konarskiego
Druga połowa lat dziewięćdziesiątych, to czas ogromnych przemian w życiu politycznym, gospodarczym i społecznym w naszym kraju. W niektórych obszarach zmiany te następowały jednak bardzo powoli. Jedną z nich było właśnie łowiectwo. Z jednej strony starzy działacze nie widzieli powodu, aby cokolwiek zmieniać. Z drugiej, urzędnicy z nowego rozdania, niemający pojęcia o łowiectwie, uważali, że dotychczasowy model organizacyjny powinien być zastąpiony przez system licencyjny, który w naszych warunkach niewątpliwie doprowadziłby do katastrofy. Nikt nie miał jednak wizji jak zreformować polskie łowiectwo, eliminując złe rozwiązania, ale zachowując to, w nim było dobre.
Aby wypracować taką wizję grupa działaczy łowieckich postanowiła powołać ideowe towarzystwo łowieckie, które skupiłoby postaci z różnych dziedzin życia, polityki, nauki, kultury, które mogłyby stworzyć program reform i opracowywać strategię poczynań.
Wzorem dla nich były historyczne towarzystwa, które odegrały wielką role w kształtowaniu polskiego łowiectwa. Tytułem przykładu niech będzie powstałe w 1878 r. Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, czy powstałe w 1927 r. w Wilnie Towarzystwo Łowieckie Ziem Wschodnich.
Spotkanie założycielskie Klubu św. Huberta obyło się 8 września 1998 r. w Warszawie.
Członkami założycielami zostali:
- Zbigniew Eysmont
- Roman Jagieliński
- Jacek Janiszewski
- Jan Komornicki
- Bronisław Komorowski
- Tomasz Konarski
- Dariusz Młotkiewicz
- Jerzy Pomianowski
- Maciej Rudziński
- Adam Rybiński
- Jacek Tomaszewski
- Andrzej Walewski
- Jerzy Weyssenhoff
- Stefan Wyganowski
- Marcin Zamoyski
W jednej z pierwszych uchwał założyciele Klubu określili jego założenia ideowe:
Klub Świętego Huberta jest stowarzyszeniem osób, którym na sercu leży dobro polskiego łowiectwa. Podstawowe zadanie Klubu to kultywowanie najlepszych tradycji łowiectwa polskiego wyrażających się osiągnięciami w dziedzinie kultury, kreowanie i rozpowszechnianie wzorców etycznych, opracowywanie koncepcji harmonijnego współdziałania systemów społecznego gospodarowania zwierzyną z prywatnym władaniem ziemią, oraz państwowym administrowaniem lasami i gruntami rolnymi, a także działania dla ochrony środowiska w celu zachowania zagrożonych gatunków i ekosystemów.
Mając na względzie powyższe, Klub będzie starać się poszerzać swe grono o osoby ideowo zaangażowane, o potencjale twórczym i intelektualnym tak by w przyszłości móc skutecznie również oddziaływać na podmioty ustawodawcze i wykonawcze.
Członkami Klubu mogą zostać jedynie osoby, które poziomem moralnym, postawą i wiedza służyć będą godnie wypełnieniu wyżej postawionych celów.
Opracowali też statut, który został zarejestrowany 24 listopada 1998 r.
W skład pierwszego zarządu weszli:
- Prezes – Andrzej Walewski
- V-prezes – Tomasz Konarski
- V-prezes – Jacek Tomaszewski
- Skarbnik – Stefan Wyganowski
- Sekretarz – Dariusz Młotkiewicz
Nowo powołany zarząd przyjął następujące kierunki działania Klubu:
- organizowanie sesji naukowych na tematy związane z łowiectwem;
- nawiązanie kontaktów z ideowymi organizacjami łowieckimi w innych krajach; oraz
- organizowanie polowań klubowych.
Inauguracyjna sesja naukowa pod nazwą „Intelektualia Myśliwskie” odbyła się 9 września 2001 r. w Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Kluczową rolę w jej organizacji odegrał Tomasz Konarski, który był autorem nazwy i programu tego wydarzenia. Sukces organizacyjny tego wydarzenia to zasługa ówczesnego dyrektora muzeum, Krzysztofa Konarskiego.